Nie trzeba zbyt długo żyć na tym świecie aby spostrzec dwa charakterystyczne sposoby zaspokajania naszych ludzkich potrzeb.
Pierwszy sposób „na żebraka” – chcesz zaspokoić swoją potrzebę otrzymując dar od darczyńcy, wzbudzając w nim litość. Żebrak „daje” darczyńcy możliwość odczucia swej „dobroci”, spełnienia dobrego uczynku… .
Drugi sposób „na kupca” chcesz zaspokoić swoją potrzebę „płacąc” za jej zaspokojenie tym co uważasz za wartościowe, w ilości uzgodnionej z zaspokajającym. Płacisz pracą, umiejętnością, przedmiotem czy pieniędzmi. Kupiec „daje” zaspokajającemu wartość na zasadzie wymiany.
Jakby na to nie patrzeć zaspokajając nasze potrzeby zawsze coś dajemy. Sposób na „żebraka” ma swoje „inteligentne” odmiany – jak wykorzystać innych. Natomiast sposób na kupca, choć zdroworozsądkowo uzasadniony, sprawia pewne problemy uwikłanym w nieuzasadnione poczucie winy, że oto nie mają nic wartościowego na wymianę.
Mam nadzieję, że rozum wygra i pozwoli nam być najlepszymi kupcami w swoim życiu. Czego Tobie i sobie życzę !
Pozdrawiam
Paweł Kosinski
